อรวรรณ รักกสิกรณ์

อรวรรณ รักกสิกรณ์ เกิด 29 เมษายน 2544 เกิดเเละเติบโตที่ อุทัยธานี ทางครอบครัวมีอาชีพเป็นเกษตรกรซึ่งทำให้ตนเองได้เห็นความลำบากมาตั้งเเต่เด็ก พร้อมกับการถูกสั่งสอนมาตลอดว่าต้องประหยัดนะ ต้องอดออมนะ ทำให้ตระหนักกับตนเองว่าต้องเติบโตกว่านี้ ต้องมีกินมีใช้มากกว่าที่เป็นอยู่ให้ได้ ซึ่งในตอนนนั้นมีความชอบในศิลปะ การได้เงินครั้งเเรกมาจากการที่ตนเองได้ไปเเข่งศิลปะสมัยมัธยม ได้ส่งผลงานประกวดอีกหลายงาน เเละคิดว่าจะหาเงินจากเส้นทางศิลปะ หลังจบการศึกษาระดับชั้นมัธยมศึกษาตอนปลายในปี 2562
ได้เข้าศึกษา ที่คณะจิตรกรรมประติมากรรมเเละภาพพิมพ์ เอกวิชาจิตรกรรมมหาวิทยาลัยศิลปากร ในขณะที่กำลังศึกษาก็ได้พยายามค้นหาเเนวทางในการทำงานเเบบของตนเอง เเน่นอนว่าต้องมีอุปสรรคในด้านการงาน การเงินเป็นเรื่องปกติ มันทำให้รู้สึกถึงการดิ้นรนกับชีวิตตนเองมากๆ ชีวิตคนเรามันต้องเหนื่อยขนาดนี้เลยใช่มั้ยทำไมมันยากจังเลย การถ่ายทอดผลงานจึงเป็นการเเสดงออกผ่านความรู้สึกส่วนตัว เเละการสังเกตบุคคลรอบข้างเเสดงออกมาเป็นผลงานในเเบบฉบับตนเองเป็นความรู้สึกที่ตระหนักถึงความจริงของตนเองในขณะที่เป็นอยู่

Orawan Rakkasikorn was born on April 29, 2001. Born and raised in Uthai Thani, the family has a career as a farmer, high-ranking executive, investigating various matters since childhood. Being taught every time that you must be frugal, be frugal… I thought I had to grow up more than this. You must have more to eat than you have in order to achieve your goal in art. The first time you received money came from entering an art competition in high school and submitting your work to a contest. and follow the work of money from the art path after high school in 2019
Can study at the faculty and can select and print images. Majoring at Silpakorn University, the university is studying and trying to find possible directions in ability. Of course, there must be concentration in investment and financial work… It makes you feel very connected to eating with your own life. Many groups must be very tiring like this. Why is it difficult to convey works that express themselves through personal feelings and observation of the people around… The news comes out as a work of its own, a feeling that the truth is still the truth.